این هم یک مقایسه که نشان دهنده قدرت OpenGL در برابر DirectX
Feature: |
OpenGL |
DirectX |
Vertex Blending |
N/A |
Yes |
Multiple Operating Systems |
Yes |
No |
Extension Mechanism |
Yes |
Yes |
Development |
Multiple member Board |
Microsoft |
Thorough Specification |
Yes |
No |
Two-sided lighting |
Yes |
No |
Volume Textures |
Yes |
No |
Hardware independent Z-buffers |
Yes |
No |
Accumulation buffers |
Yes |
No |
Full-screen Antialiasing |
Yes |
Yes |
Motion Blur |
Yes |
Yes |
Depth of field |
Yes |
Yes |
Stereo Rendering |
Yes |
No |
Point-size/line-width attributes |
Yes |
No |
Picking |
Yes |
No |
Parametric curves and surfaces |
Yes |
No |
Cache geometry |
Display Lists |
Vertex Buffers |
System emulation |
Hardware not present |
Let app determine |
Interface |
Procedure calls |
COM |
Updates |
Yearly |
Yearly |
Source Code |
Sample |
SDK Implementation |
دمت گرم. مطلب خیلی جالبی بود. جوابی برای اونهایی که عاشق سینه چاک محصولات مایکروسافت هستند.
یکی دو مورد دیگه را هم من بهش اضافه میکنم تمام قدرت اوپن جی ال با کتابخانه هایی کمتر از دو سه مگابایت در دسترس قرار میگیره. اما DirectX SDK حجمی نزدیک به ۵۰۰ مگابایت داره. در ضمن آسونی یادگیری و استفاده هم هست. مایکروسافت اساسا شدیدا علاقمنده همه چیزها رو به چیزی پیچیده تر از اونی که میبایست باشند تبدیل کنه. OpenGL را میشه به راحتی و در عرض یک ماه یاد گرفت.